Πως η καρτ ποστάλ τείνει να κάνει στην άκρη ακόμη και μεταλλεύματα στη μάχη των κρατικών προϋπολογισμών.
Του Άκη Κατσούδα
Ο τουρισμός αρχίζει να ανάγεται πλέον σε βαριά βιομηχανία για αρκετές χώρες, οι οποίες βλέπουν τα έσοδά τους να αυξάνονται όχι μέσω των εξαγώγημων προϊόντων της, αλλά από την καρτ ποστάλ που θα αγοράσει ο τουρίστας και το φαγητό που θα φάει εκεί.
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ εκδίδει κάθε δύο χρόνια μια έκθεση για τις κορυφαίες τουριστικές χώρες στον κόσμο. Στη συγκεκριμένη λίστα εντάσσονται 136 χώρες, ενώ η κατάταξη διαμορφώνεται από ένα σύνολο παραγόντων, όπως η ασφάλεια, οι υποδομές, η υγιεινή και η ανταγωνιστικότητα στις τιμές.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα φετινά στοιχεία, τα κράτη που καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις είναι η Ισπανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Οι πιο πολλές χώρες, πράγματι της λίστας είναι ευρωπαικές. Η τάση όμως που φαίνεται μέσα και από αυτή την έκθεση είναι πως όλες και περισσότερες χώρες της Ασίας, αρχίζουν να ανεβαίνουν στη λίστα και να επενδύουν όλο και περισσότερα χρήματα για να βελτιώσουν τις υποδομές τους.
Άρθρο για τον τρόπο με τον οποίο, πολλές χώρες της Ανατολής, όπως η Ταϊλάνδη, το Νεπάλ και η Μιανμάρ, που άλλοτε το επίπεδο διαβίωσης ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, προσπαθούν να χτίσουν τις υποδομές του, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στα υψηλά κύματα του τουρσιμού, ιδιαίτερα από την πλευρά της Κίνας, οι κάτοικοι της οποίας αποδεικνύονται και οι πιο πολυταξιδεμένοι παγκοσμίως.
Ψηλά στη λίστα και η Ελλάδα. Και ενώ θα νόμιζε κανείς πως η μοναδική τουριστική ατραξιόν είναι τα νησιά και η Ακρόπολη, οι τελευταίες προβλέψεις παραθέτουν κάτι διαφορετικό. Συγκεκριμένα, μεγάλη τουριστική κίνηση παρουσιάζουν επίσης η Χαλκιδική, το Φαράγγι της Σαμαριάς και το Σούνιο.
Πέρυσι είχαν φτάσει στη χώρα πάνω από 25 εκατομμύρια τουρίστες. Οι προβλέψεις φέτος κάνουν λόγο για ακόμη περισσότερους. Μένει να αποδεχτεί αν θα πέσουν μέσα.
Δείτε τον πίνακα με τις χώρες με την υψηλότερη τουριστική κίνηση, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
Ο φετινός διαγωνισμός της Eurovision έφτασε στο τέλος του. Πολλές παρουσίες εντυπωσίασαν ενώ άλλες πέρασαν αδιάφορες. Τα στοιχήματα έδιναν και έπαιρναν εδώ και πολύ καιρό. Είδαμε να γίνονται ανατροπές αλλά και προγνωστικά που βγήκαν αληθινά.
Η πρωτοφανής ένταση του φαινομένου των αστέγων τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε συνάρτηση με την όξυνση της οικονομικής κρίσης.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για το πόσα άτομα μένουν στους δρόμους καθώς δεν έχει γίνει κάποια επίσημη καταμέτρηση τους από την πολιτεία. Κάποιες δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες και κυρίως Μ.Κ.Ο.- που ασχολούνται με το πρόβλημα κάνουν λόγο για 40.000 άστεγους σε όλη την Ελλάδα, , με τους περισσότερους να ζουν στους δρόμους της Αθήνας και συμπεριλαμβάνουν και όσους ζουν σε επισφαλείς συνθήκες στέγασης ή σε ανεπαρκή καταλύματα. Συνέχεια ανάγνωσης «Άστεγοι: Η θλιβερή εικόνα της κρίσης»→
Στην Ελλάδα τα τροχαία ατυχήματα συνιστούν διαχρονικό πρόβλημα με σοβαρές -κοινωνικές και οικονομικές- επιπτώσεις. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΑΣ και της ΕΛΣΤΑΤ από το 2000 έως το 2016 σε 245.404 τροχαία συμβάντα καταγράφηκαν 22.397 νεκροί, 32.555 βαριά τραυματίες και ανάπηροι και 277.967 ελαφρά τραυματίες. Είναι πλέον ζωτικής σημασίας η αντιμετώπιση και η πρόληψη του προβλήματος.
Πρωταθλήτρια Ευρώπης αναδεικνύεται για ακόμη μια φορά η Ελλάδα στους δείκτες ανεργίας σύμφωνα με νεότερα στοιχεία της Εurostat.
Η ανεργία στην Ελλάδα διαμορφώθηκε στο 20,8% τον Ιανουάριο του 2018 και ακολούθησε η Ισπανία με 16,1%. Στον αντίποδα, οι χώρες με τη χαμηλότερη ανεργία είναι η Τσεχία με 2,4%, η Γερμανία και η Μάλτα με 3,5% και η Ουγγαρία με 3,7% .
Tην αρνητική πρωτιά διατήρησε η χώρα μας και στους δείκτες νεανικής ανεργίας καθώς τα υψηλότερα νούμερα σημειώθηκαν στην Ελλάδα(42,3% τον Ιανουάριο του 2018). Ακολουθεί η Ισπανία με 35,0% και η Ιταλία με 31,7%.
Σύμφωνα με την Eurostat, τον Μάρτιο του 2018, 3.500 εκατομμύρια νέοι (κάτω των 25 ετών) ήταν άνεργοι στην ΕΕ, εκ των οποίων 2.449 εκατομμύρια ήταν στη ζώνη του ευρώ. Σε σύγκριση με τον Μάρτιο του 2017, η ανεργία των νέων μειώθηκε κατά 409.000 στην ΕΕ και κατά 305.000 στη ζώνη του ευρώ.
Οι δείκτες αυτοί αποτυπώνουν τη θλιβερή πραγματικότητα που επικρατεί στην αγορά εργασίας στην Ελλάδα και η οποία αυξάνει των αριθμό ιδίως των νέων ατόμων που επιλέγουν το δρόμο της ξενιτιάς, θυμίζοντας κάτι από τη μεγάλη φυγή της δεκαετίας του ’60.
Δυστυχώς δεν καταβάλλεται καμία προσπάθεια για την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, η εποχιακή απασχόληση κυριαρχεί, οι μισθοί περικόπτονται διαρκώς, με αποτέλεσμα η ανεργία να μην εμφανίζει και ιδιαίτερα αισθητή πτώση.
Αυτό όμως που προκαλεί προβληματισμό είναι το γεγονός πως άτομα με ακαδημαϊκά προσόντα επιλέγουν τη φυγή στο εξωτερικό για εύρεση εργασίας, ιδίως νεαρές ηλικίες, καθώς αισθάνονται πως οι κόποι τους δεν βρίσκουν κάποιο αντίκρισμα.
Μάλιστα, όπως προκύπτει από στοιχεία της Eurostat με βάση την Ευρωπαϊκή Έρευνα Εργατικού Δυναμικού του 2016, πάνω από το ήμισυ των ανέργων ηλικίας 20 έως 34 ετών στην Ελλάδα προτίθεται να αλλάξει τόπο κατοικίας για μια θέση εργασίας, είτε εντός των συνόρων, είτε σε μια άλλη χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε σε τρίτες χώρες. Το 59% των ανέργων νεαρής ηλικίας στην Ελλάδα δηλώνει πως δεν θα δίσταζε σε μια μετεγκατάσταση εντός ή εκτός Ε.Ε. για να εργαστεί, ενώ είναι υψηλό και το ποσοστό για τα υπόλοιπα κράτη-μέλη.
Το Uniview.gr συνομίλησε με νέους πτυχιούχους προκειμένου να ρωτήσουμε τη γνώμη τους για την επικρατούσα κατάσταση στην αγορά εργασίας καθώς και τις ανησυχίες τους για το μέλλον.
Στην Ελλάδα λειτουργούν περισσότερες από δέκα χιλιάδες εκκλησιές. Στην Αιτωλοακαρνανία μόνο βρίσκονται 215. Προσπαθήσαμε να βρούμε μια από αυτές, η οποία τυχαίνει να είναι από τις παλιότερες στην περιοχή καθώς έχει χτιστεί το 1874. Συνέχεια ανάγνωσης «Οδοιπορικό: Αναζητώντας το «χαμένο» ξωκλήσι»→
Το ζήτημα των ανήλικων προσφύγων, που περνούν τα ελληνικά σύνορα συνεχώς τα τελευταία τρία χρόνια, έχει απασχολήσει πολλάκις την κοινή γνώμη αλλά και τις αρμόδιες αρχές, λόγω των ζητημάτων ασφάλειας, υγείας και επιβίωσης των παιδιών αυτών. Τα πράγματα όμως γίνονται ακόμα πιο δύσκολα, όταν προκύπτουν περιπτώσεις ασυνόδευτων ανήλικων, οι οποίες είναι ουκ ολίγες και αφορούν σε ένα εύρος ηλικιών. Τότε, τα ζητήματα ασύλου και εξασφάλισης της επιβίωσης και διαβίωσης των παιδιών αυτών, γίνονται ακόμα πιο επιτακτικά στις ελληνικές και ευρωπαϊκές αρχές.