Του Άκη Κατσούδα
Πως είναι η καθημερινότητα στην μεγαλύτερη αγορά ψαριών στην Ελλάδα
1.30 το βράδυ. Ιχθυόσκαλα Κερατσίνιου. Όλα τα φώτα είναι ανοιχτά αλλά μέσα στο χώρο όπου γίνονται οι αγοραπωλησίες ψαριών δεν κινείται σχεδόν τίποτα.
Έξω από την Ιχθυόσκαλα, παρκαρισμένα φορτηγά και οδηγοί οι οποίοι κοιμούνται πάνω στο τιμόνι. Πολλοί από αυτούς μάλιστα τουρκικής καταγωγής, όπως το μαρτυρούν οι σημαίες στα τζάμια και τα κασκόλ της Φενέρμπαχτσε. Έχουν ρθει για να μεταφέρουν ψάρια από και προς τη γειτονική χώρα.
Όπως μας εξηγεί ο επόπτης της Ιχθυόσκαλας Νίκος Κούζηλος, τον οποίο συναντάμε μόλις μπαίνουμε σ ένα μικρό γραφειάκι δίπλα στην είσοδο, καθημερινά από το Κερατσίνι φεύγουν περίπου δεκαπέντε χιλιάδες τόνοι ψάρια προς όλη την Ελλάδα.
H πώληση, βεβαίως, είναι χονδρική. Δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε ιδιώτης να μπει στο χώρο και να αγοράσει μια τσάντα ψάρια. Αυτό, μάλιστα, απαγορεύεται ρητά από τους κανονισμούς της Ιχθυόσκαλας και ο οποίος το διαπράξει, μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος ευθυνών.
Όσον αφορά πάλι τις περιοχές που ψωνίζουν από τη συγκεκριμένη ιχθυόσκαλα, ποικίλουν. Πολλές φορές δεν είναι μάλιστα και κοντά στην Αττική, όπως παρατηρούμε από την πρώτη στιγμή που μπαίνουμε στο χώρο.
»Πρώτα να εξυπηρετηθεί η Θεσσαλονίκη και μετά όλοι οι άλλοι» ακούμε να λένε έμποροι στην είσοδο της Ιχθυόσκαλας. Αν παρατηρήσει κανείς, μάλιστα, τις έδρες των φορτηγών που έρχονται στο Κερατσίνι αυθημερόν μόνο και μόνο για να αγοράσουν τα ψάρια του, θα το καταλάβει.
Καβάλα, Αγρίνιο, Τρίπολη είναι μόνο μερικές από αυτές. Οι πιο πολλοί από τους πελάτες της ιχθυόσκαλας, όπως παραδέχεται ο Νίκος Ανδριώτης, έμπορος στην ιχθυόσκαλα εδώ και πλέον τριάντα χρόνια, είναι εστιατόρια και μικροπωλητές ψαριών σε λαϊκές αγορές.
Υπάρχει, όμως, μια σημαντική διαφορά ανάμεσα σε ιχθυόσκαλα και λαϊκή αγορά. Τα ψάρια της ιχθυόσκαλας δεν έχουν συγκεκριμένη τιμή. Είναι μεταβλητή και την καθορίζει κυρίως η αφθονία ψαριών. Αν για παράδειγμα, μας λέει ένας έμπορος, τα καΐκια δεν φέρνουν πολλές γαρίδες, η τιμή τους ανεβαίνει, γιατί εκείνοι που έρχονται να αγοράσουν το συγκεκριμένο ψάρι, θα το κάνουν όποια και αν είναι η αξία του, καθώς πρέπει να πάρουν και το δρόμο της επιστροφής στην επαρχία γρήγορα.
Αν από την άλλη, όμως, την επόμενη στιγμή έρθει καΐκι με γαρίδες, τότε η τιμή αυτόματα θα πέσει. »Λειτουργεί υπό τις συνθήκες της προσφοράς και της ζήτησης. Χρηματιστήριο δηλαδή» παραδέχεται αστιευόμενος.
Πολλές φορές, μάλιστα, τα ψάρια δεν έρχονται από τόσο κοντά όσο θα πιστεύουμε. Τα πιο πολλά πράγματι φτάνουν από τη Μεσόγειο, αρκετές φορές όμως έρχονται από το Μαρόκο ακόμη και τη Σενεγάλη. Αυτή τη φορά όχι με καΐκι αλλά με αεροπλάνο αυθημερόν, με τον πάγο πάνω τους για να παραμείνουν φρέσκα.
https://datawrapper.dwcdn.net/W9r4R/1/
Όσο περνάει η ώρα, η κίνηση στην ιχθυόσκαλα όλο και αυξάνεται. Τρεις και μισή και δεν μπορούμε να περπατήσουμε ανάμεσα στους πελάτες που περνούν πάνω από τους πάγκους και κοιτούν τι θα αγοράσουν.
Ίσως πρόκειται από τις μοναδικές περιπτώσεις αγορών που έμποροι και πελάτες ψωνίζουν, βρίζοντας ο ένας τον άλλο. »Δεν πρέπει να τους παρεξηγείς. Όλοι μας γνωριζομάστε χρόνια εδώ μέσα. Κάθε μέρα οι ίδιοι και οι ίδιοι είμαστε» εξηγεί γελώντας ο κ. Ανδριώτης.
»Η Παρασκευή είναι μια από τις καλύτερες μέρες της ιχθυόσκαλας» παραδέχεται ο επόπτης, Νίκος Κούζηλος. Όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, όμως, το ψάρι και εν προκειμένω η ιχθυόσκαλα έχει πληγεί αρκετά. »Η κατανάλωση έχει πέσει μέχρι και 50%. Αυτή τη στιγμή αυτά που πουλάνε είναι τα φθηνά ψάρια. Τα ακριβά έχουν πρόβλημα» σημειώνει ο έμπορος Νίκος Ανδριώτης.
Η ώρα είναι περίπου έξι το πρωί. Έχει αρχίσει να ξημερώνει. Αποφάσιζουμε να φύγουμε. »Που πάτε. Τώρα αρχίζει η δράση» μας λέει γελώντας ένας έμπορος που κάθε φορά που περνούσαμε από τον πάγκο του, μας ζητούσε να βγάλουμε φωτογραφία τα ψάρια του.
Το λεωφορείο όμως προς Αθήνα περνά σε μερικά λεπτά. Χαιρετάμε στην είσοδο τους υπαλλήλους που μπαίνοντας είχαν ελέγξει τις ταυτότητές μας. Τα φορτηγά πηγαινοέρχονται ακόμα. Πρόκειται ουσιαστικά να δουλέψουν μέχρι τις εννιά το πρωί. Ίσως μετά πάνε για ύπνο.
UniViewGR 